علـقـمه گـفـتم و دیدم دلم از پا افتاد            یاد لبهای عـلی اصغر و دریـا افتاد

علقمه گفتم و دیدم که سواری بی دست            تیر آنقدر به او خورد که از نا افتاد

علقمه گـفـتم و دیدم که عمـودی آمد            ناگهان در وسط معـرکه سـقـا افـتاد

اسـدالله فـتاد و  هـمـگی شیـر شدند            گـذر گـرگ به آهـوی حرم ها افـتاد

وسط این همه سرنیزه و شمشیر و سنان            ناگهان چشم عـلمدار به زهـرا افتاد

روضۀ دست بریده وسط علقمه بود            روضه خوان دست بدون رمق فاطمه بود